Joanna Dudkowiak

Joanna Dudkowiak

FIZYKA

Absolwentka Wydziału Fizyki Uniwersytetu im. A. Mickiewicza w Poznaniu. W trudnych sytuacjach kieruje się słowami Jana Pawła II „Jeszcze będzie pięknie, mimo wszystko. Tylko załóż wygodne buty, bo masz do przejścia całe życie”.

Uwielbia taniec, dobrą książkę i górskie wędrówki. Kocha Tatry. Nauczyciel dyplomowany, który z pasją zaraża uczniów swoim przedmiotem. Przebywanie z dziećmi i młodzieżą daje jej radość, a ich niespożyta energia – zaraża. Ciągle zdobywa nowe umiejętności, nieustannie poszukuje nowych metod, pomysłów, by zadziwić i zaskoczyć. Podejmuje wyzwania, które często uwieńczone są sukcesem. Z dumą może chwalić się finalistami i laureatami Wojewódzkiego Konkursu Fizycznego oraz Fizycznych Konkursów Powiatowych. Za swoje osiągnięcia często nagradzana Nagrodą Dyrektora czy Nagrodą Burmistrza. W zawodzie nauczyciela docenia to, że każdy dzień jest inny i niepowtarzalny, a zwykłe „dziękuję” – wiele znaczy. Zdaje sobie sprawę, że jej zdanie może być dla uczniów ważnym wyznacznikiem. Nie mogąc rozstać się z UAM w Poznaniu ukończyła studia podyplomowe na Wydziale Matematyki oraz kolejne na Wydziale Chemii, zdobywając kwalifikacje do nauczania kolejnych przedmiotów. Dlaczego jednak fizyka? Życie to fizyka – czyli trochę historii, trochę nauki, dużo zabawy. Z przymrużeniem oka słynne równanie A. Einsteina E = mc2 interpretuje następująco: Edukacja = Nauka * Ciekawość2. Fizyka pozwala zrozumieć otaczający nas świat. Dzięki niej poznajemy piękno i mądrość przyrody, której jesteśmy częścią. Wiele zjawisk nas zdumiewa, fascynuje, czasem przeraża, a obok innych przechodzimy nie zwracając nawet na nie uwagi. Umiejętność zastosowania zdobytej wiedzy ułatwi nam w przyszłości wykonywanie wielu codziennych czynności. Uczenie się fizyki daje nam jeszcze jedną korzyść – uczy logicznego myślenia. Więc jeśli nawet po latach zapomnimy wszystkie wzory i prawa, to gimnastyka umysłu nie pójdzie na marne. Uczniów motywuje słowami „Potykając się, można zajść daleko. Nie wolno tylko upaść i nie podnieść się” – J. W. Goethe.